IRAKASLE LANBIDE AURREAN NOLA IKUSTEN DUT NEURE BURUA?

Hasteko, esan beharra dago ez daukala esperientzia handirik, batxilergoa eta selektibitatea gainditu ondoren hemen sartu naizelako. Horren arrazoi nagusia, umeak gustuko ditudala da. Haiekin harremanetan egotean, gogoratzen nahiz momentu horietan, non piruleta soil batekin  zoriontsu zinen. Baita gogoratzen nahiz pelikula edo istorio batekin ikasten genuenean konturatu gabe. Garai hartan, gustuko ez ziren gauzak edota  zailtasunak aurkitzen genituenean gelditu ahal ginen oso erraz, adibidez ¡Ez du balio, tranpa!

Nire aburuz, umeek sentsazio oso on bat dira, dena errazago egiten digute horrexegatik bizitza bizi dezaten eta gaindi dezaten lagundu behar diegu. Eta haiekin egoteak, deskonexio prozesu bat da sortzen da kanpoko munduarekin.

Baina garrantzitsuena da, gradu honek dakarren ikasketei aurre egingo dudala. Nik lagundu nahi diet , irakatsi nahi diet  eta haiek sinestea denok aukera bat dugula bizitza honetan. Umeen gurasoekiko bilerak, lan taldea bultzatzea, ikasteko gogoak bultzatzea, teknologia berriak erabiltzea... Irakasle izateak ez du esan nahi agindu osoa  daukazula edota erregea zarela eta ikasleen gainetik zaudela, irakasle izatea garapena erraztea da, haiek oinarritzea. Nik badakit etorkizunean ez ditudala koadernoak zuzenduko eta ez naiz idazmahai batean atzean eseriko, irakastea, ikastea delako.

Irakasle moduan hainbat funtzio garrantzitsu daude eta haiek gainditu behar ditut, eta denborarekin horiek betetzen kapaz izan behar naiz. Hala nola; umeen gurasoekiko bilerak.

Nik, lehengusu nagusia nahiz eta bai udako oporretan bai Gaboneko oporretan lehengusuen zaintza adjudikatu didate.Ez dut inoiz deseroso egin lan hau, arratsalde askotan 2-3 lehengusu batera izan ditut. Pazientzia asko daukat, gehiegi batzuentzat. Baina asko kostatzen zait ume bati zigor bat jartzea. Nire beste ezaugarri bat da, gauzak ez ditudala atzean usten eta egunerokoan lan egiten dudala eta irakasle izateko behintzat oso garrantzitsua da.

Hortaz aparte, nire herriko gazteok hilean behin umeentzako jolasak edota irteerak prestatzen ditugu. Eta bertan parte hartzen dut. Euria egitekotan kultur etxeko gela batzuk usten dizkigute eta eguraldi ona egitekotan, parkean elkartzen gara. Bertan adin askotako umeak etortzen dira eta nik txikiekin ibiltzen naiz, gusturago sentitzen naizelako.

 Etorkizunari begira, psikomotrizitatean indartu nahi ditut nire ikasketak, heziketa, terapia bat delako.  Baina ez da bakarrik terapia egiteko lan tresna bat, baizik eta arazoak lantzeko bidea izateaz aparte, haurraren eboluzioa bideratzeko  eta hezitzeko bidea ere da. Eta gorputzaren mugimenduan eta lengoaia adierazpenean oinarritzen da.

Eider Bajo